See esimene tuba on minu elutuba, kontor, söögituba, joogastuudio... kõik vaevalt 85 ruutjalga! Mul õnnestus kõik vajalik ära mahutada (korralik diivan, lemmiktugitool, panipaik, aina kasvav vinüülplaatide kollektsioon, ja muidugi TAIMED), kuid püüdsin luua pigem hubase tunde kui rahvarohke, jäädes neutraalsete värvide ja mugavate tekstuuride juurde.
Piiratud ruutmeetrid tähendab ka seda, et seinapind on esmaklassiline! See muutis mind palju tähelepanelikumaks, kui valin, mida seintele panna – ja millal üldse mitte midagi riputada. Negatiivse ruumi olemasolu annab teie silmadele kindlasti koha puhkamiseks, tõstes samal ajal veelgi rohkem esile seda, mida soovite kuvada! Võtsin aega, kui otsustasin, mida oma kodus esitleda, kureerisin ainult tähendusrikkaid tükke: polaroidid eelmisest sünnipäevast peod, käsitsi kirjutatud märkmed, foto Jamie Becki ilusast sarjast #IsolationCreation, hinnatud reisimine pildid...
Minu kodu asub 11. linnaosas, mis mulle meeldib selle elava atmosfääri pärast – see on täis kultuuri, suurepäraseid restorane ja armsaid poode! See on minu esimene kodu, nii et olin üle kuu, et lõpuks ometi luua šikk, neutraalne, kuid kutsuv turvaline varjupaik, millest olen alati unistanud. Kuna see on vaid 290 ruutjalga, oli selle kujundamisel peen tasakaal selle vahel, et ei soovi tunda klaustrofoobiat, kuid püüdes saavutada kihiline ja kogutud välimus koos mõne omapärase detailiga. Naljaga pooleks ütlen, et see on minu Kuldvillaku korter: ei liiga suur ega liiga väike, täpselt minu jaoks õige suurus!
Korteril olid juba ilusad põrandad, kuid puudus veidi iseloomust, nii et pakkumist tehes teadsin, et pean leidma võimaluse ise osa sellest uuesti luua. Minu uhkeimad isetegemised on need, mis andsid sellele kohale veidi hõngu, näiteks elutoa seintele ja ustele lisatud liist: kasutasin esimest korda saega ja esimest korda käsitööd. Veel üks tõeliselt odav ja juurdepääsetav isetegemine oli mustade teemantide lisamine minu sissepääsu põhilistele valgetele plaatidele värviga. See võttis paar tundi, kuid tuli isegi parem, kui ma ootasin!
Väike ruutmeeter on ilmselt enamiku pariislaste suurim takistus! Pidin leidma, kuidas korralikult ja optimaalselt salvestusruumi lisada, ilma et see oleks liiga ilmne või segane. Mul õnnestus mahutada suur riidekapp, kuid kasutan ka voodi all olevat ruumi oma pesukuivatusresti, varu voodilinade ja joogavarustuse hoidmiseks; mu suveriided on diivani all karbis; kohvrid ja jõulukaunistused on hoiul sissepääsu laes... Pisikese kodu omamine nõuab hoolikat ruumiplaneerimist ja leidlikkust – see julgustas mind olema loomingulisem, kuid mis kõige tähtsam, millegi ostmisel tähelepanelikum.
Valisin spetsiaalselt neutraalsed värvid, et luua täiuslik taust mõne ootamatu elemendi I jaoks aastate jooksul hoolikalt kureeritud: minu säästetud esemed, reisisuveniirid, minu tehtud fotod või perekond pärandvarad. Mulle meeldib olla ümbritsetud tükkidega, mis panevad mind tundma, et olen oma sõprade ja perega seotuna, olles samas suurepärane vestluse alustaja! Näiteks: vaskhaigur, mille sain oma emapoolselt vanaemalt, vanaaegne Kodak Brownie kaamera, minu vanaisa taskukell, armastusromaanid 60ndatest, diskopall minu 26. sünnipäevalt pidu... meenutusi õnnelikest hetkedest, mis tuletavad mulle meelde, et olen tänulik!