Varasemas seisukorras oleks paljud inimesed selle väikese hoone maha kirjutanud kui säästmiseks liiga kaugele läinud. 320-ruutmeetrine eraldiseisev garaaž kaeti aastakümnete väärtuses määrde ja õliga oma varasemast ajast kui autokere pood - ja ka see lagunes. Kuid seal, kus teised nägid maha rebimist, nägi üks arhitekt potentsiaali.
Arhitekti Thomas Schaer alustas hoone ümberehitustöödega kolm aastat projekteerimis- / ehitamisprojekt, mis muudaks laguneva hoone trimmiks, efektiivseks vähe stuudio. Ta päästis palju materjale kohalikelt ehitusplatsidelt, viies projekti lõpule muljetavaldavalt kokkuhoidva 35 000 dollariga (va tööjõud).
Enne kui midagi muud teha polnud, tuli hoone konstruktsioon täielikult ümber ehitada. Vanad, murenevad puupostid, mis (vaevu) garaaži üles hoidsid, asendati maavärinakindla terasega. Schaer otsustas kaevata ka hoone alla, luues keldrikorruse koos töötoa, lao ja pesuruumiga. Tagaaia taset tõsteti hoone alt välja kaevatud mustusega. See toimib tõstetud betoonkasti täiendina, moodustades terrassi, kust näete naabruses asuvaid Olümpiamägesid.
Sama dramaatiline on ka hoonesisene ümberkujundamine. Enam pole pime ja rasvane, see pisike ruum on nüüd kaunistatud väike stuudio, kus on kõik vajalik nädalavahetuseks (või palju pikemaks) viibimiseks. Lõuna pool on kuus suurt akent hoovi poole; hoone idaküljel raamib pooluksest vaade väikesele aiale.
Elutuba on üsna avar, täis igasuguseid riiulid ja nööpe raamatute ja muude asjade hoidmiseks. Avatud köögis postidest, mis moodustavad osa hoone struktuurist, toimib ka pottide ja pannide riputamise koht. Seintel olev beadboard on hoone originaalne ja suur osa puutöödest päästeti garaaži algsest konstruktsioonist.
(Väga järsust) trepist üles on magamislava. Rästiku all olev väike aken suunab ruumi ruumi ja voodit ümbritsevad sisseehitatud riiulid pakuvad palju ruumi.
Ajal, mil ehitajad näivad olevat pigem valmis vanu ehitisi maha kiskuma ja uhiuutega asendama, on see väike ateljee inspireeriv näide sellest, kuidas vanadele hoonetele saab uue elu.